Toen ik 16 was reisde ik met een groep leeftijdsgenootjes af naar Peru, om daar bij verschillende stichtingen te helpen. We bouwden muren, schilderden andere muren, zagen en beseften veel, en het belangrijkste: zorgden voor glimlachjes op de gezichtjes van kinderen die nog lang geen zorgen horen te hebben. Het was pittig, maar oh-zo-mooi. De voor mij meest indrukwekkende stichting was Mama Alice: een stichting in Ayacucho, die zich inzet voor straatkinderen. Ik zag waar ze sliepen – in een open riool tussen dode kippen, dat was de enige plek waar ze niet weggejaagd werden – en hoorde met tranende ogen toe hoe ze op straat zijn beland en hoe ze dat proberen te overleven. Letterlijk, overleven. En daar stond ik dan, het westerse meisje dat erover kon zeiken als er een keer niks leuks op tv was.

Je snapt m’n punt: ik vond het heftig, maar heb er énorm veel van geleerd. Hulp bieden aan mensen in de wereld die het minder hebben vond ik altijd al belangrijk, maar deze ervaring deed daar een flinke schep bovenop. Nu, 8 jaar later, hangt dat nog steeds in mijn hoofd: wat kan ik doen om de wereld een stukje beter te maken? (Klinkt heftig, maar babysteps. Babysteps. Alle beetjes helpen). En zo is hier stap één: een samenwerking met de stichting die zoveel indruk op mij maakte!

Sinds vandaag verkoop ik via Of Ais producten gemaakt door de Mamitas van Mama Alice. Peruaanse moeders die hun gezin moeten onderhouden, krijgen vanuit Mama Alice een veilige werkplek en maken daar producten om zelf een inkomen te genereren. Daarmee onderhouden zij hun gezin, en bieden zo ook een stabielere opvoeding voor hun kinderen.

Als product heb ik gekozen voor de typisch Peruaanse lamaatjes: schattig en kleurrijk! Benieuwd naar de producten? Bekijk ze hier >

En strooi wat liefde de wereld in vandaag <3 

Liefs, Aislinn.